در گذرگاه تورخم، مرز حساس میان کابل و اسلامآباد، بحران مهاجران افغان به نماد رقابت سیاسی بدل شده است. اخراج گسترده مهاجران، توقف کاروانهای تجاری و فشارهای امنیتی پاکستان، زندگی هزاران خانواده را در معرض خطر قرار داده است.
در حالی که نگاهها به نشست انقره دوخته شده تا شاید گرهای از این بحران بگشاید، تجربه گذشته چندان امیدوارکننده نیست. اختلاف بر سر امنیت مرزها، نقش گروههایی چون تحریک طالبان پاکستانی، و سرنوشت مبهم مهاجران، همچنان مانع توافق پایدار است.
در این میان، کسانی که بیشترین آسیب را میبینند، مهاجران افغاناند؛ بیپناه، بیحقوق و درگیر در معادلاتی که صدایشان در آن شنیده نمیشود. آیا نشست انقره میتواند این روند را تغییر دهد یا بار دیگر مهاجران در محاسبات سیاسی نادیده گرفته خواهند شد؟