این بخش از برنامه «پالس» به بررسی ریشههای تاریخی، فرهنگی و تمدنی روابط ایران و افغانستان میپردازد و تأکید میکند که این دو کشور دارای اشتراکات عمیق و گسستناپذیر هویتیاند. کارشناس برنامه، محمد قادری، توضیح میدهد که سیاست خارجی ایران طی چهار دهه گذشته تلاش کرده میان رویکردهای ایدئولوژیک، منافع ژئوپولیتیک و ضرورتهای اقتصادی توازن برقرار کند؛ با وجود نوسانات تاکتیکی ناشی از تحولات افغانستان، ایران نگاه راهبردی خود—که مبتنی بر همجواری، اخلاقگرایی سیاسی و اولویت دادن به ملت افغانستان است—را حفظ کرده است. او تأکید میکند که رفتار ایران در دورههای مختلف، هرچند واکنشی به تحولات بیرونی بوده، اما در چارچوب یک راهبرد ثابت و انسانمحور شکل گرفته و تلاش داشته هزینههای تحولات سیاسی کابل برای مردم افغانستان به حداقل برسد.
